Schoenen

Ik ben nu enkele dagen in Nieuw-Zeeland en langzamerhand begin ik aan de Nieuw-Zeelandse manier van communiceren te wennen. Ze zijn erg vriendelijk hier en het is dus 'yes please' en 'no thank you' in plaats van kortaf te reageren met ja en nee. Hetzelfde geldt wanneer je iemand ontmoet, ze vragen altijd hoe het met je gaat en verwachten dan dezelfde vraag terug. Ook zijn het erg geduldige mensen en dit uit zich onder meer in het verkeer. Ze rijden zeer rustig, geven andere de ruimte om in te voegen en zodra een voetganger binnen een straal van 2 meter van een zebrapad komt is de auto al tot een abrupte stop gekomen.

Op mijn stageplek heb ik tot nu toe vrij weinig gedaan, de eerste paar dagen staan voornamelijk in het teken van kennis maken met de diverse medewerkers waar ik mogelijk mee te maken krijg en het is nog een heel gepuzzel om uit te vinden hoe de fabriek nu precies in elkaar zit. Mijn stagebegeleider is van oorsprong een Nederlander maar hij woont hier al ruim 36 jaar. Zijn Nederlands is niet meer zo goed dus communiceren we in het Engels. Het is een aardige man maar hij is erg druk en chaotisch en ondanks het feit dat hij 12 uur per dag werkt is hij altijd aan het rondrennen om kleine brandjes te blussen. Ikzelf begin mijn werkdagen hier om 8 uur en ben om half 5 afgewerkt, laten we hopen dat het zo blijft want dit zijn erg fijne tijden, dit in tegenstellling tot de productiemedewerkers die diensten van 12 uur draaien.

Afgelopen maandag heeft Bill (mijn stagebegeleider) mij geholpen met het aanvragen van een bankrekening en een IRD nummer. Omdat ik hier slechts tijdelijk werk hoef ik geen belasting te betalen, erg gunstig voor mijn portomonnee die dankzij deze stage welgevuld zal terugkeren.

Bij de bank werd ik geholpen door een man van Indische afkomst (zoals zovelen in dit district), toen hij erachter kwam dat ik uit Holland kwam wou hij gelijk weten of ik voetbalde. 'Uiteraard' zei ik (in het Engels dan he) en hij begon te vertellen over Robin van Persie, Arjen Robben, de WK-finale en over hoe goed de Nederlanders waren in voetbal. Hij vroeg ook of ik interesse had om mee te doen aan een voetbaltoernooi aankomende zondag want ze kwamen een man tekort. Ik heb braaf yes gezegd maar vertelde hem wel erbij dat ik geen voetbalschoenen had. Geen probleem volgens hem want hij had wel voetbalschoenen die ik kon lenen en hij zou dinsdag langskomen zodat ik ze kon passen. Ik dacht dat hij gewoon beleefd wou zijn tegenover een klant en zocht er niet teveel achter maar warempel, gisteren stond hij voor de deur met voetbalschoenen om te passen.

Zoals ik al verwachtte waren zijn schoenen enkele maten te klein. Maar hij wilde perse dat ik mee deed. Dus nu gaan we zaterdag naar Manukau CIty om een paar voetbalschoenen te halen zodat ik zondag mee kan doen met zijn toernooitje. Ik ben benieuwd naar het niveau want ik wil hem natuurlijk niet teleurstellen.


PS. ik heb nu een NZ telefoonnummer ipv mijn NL. (+64)2-104 twee acht zeven acht acht